Ergo in homine quoque nihil ad rem pertinet quantum aret, quantum feneret, a quam multis salutetur, quam pretioso incumbat lecto, quam perlucido poculo bibat, sed quam bonus sit. (Seneca)
Deshalb tut es beim Menschen nichts zur Sache, wie viel Ackerland er pflügt, wie viel Geld er gegen Zins ausleiht, von wie viel Menschen er gegrüßt wird, auf wie wertvollem Bett er liegt, aus wie wertvollem Becher er trinkt, sondern es kommt allein darauf an, wie gut er ist.
Warum benutzt Cicero bei den ganzen indirekten Fragesätzen "quam"?
"a quam multis salutetur" . von wie viel Menschen er gegrüßt wird
"quam pretioso iucumbat lecto" - auf wie wertvollem Bett er liegt
"quam perlucido poculo bibat" - aus wie wertvollem Becher er trinkt
Das mit "quantum" verstehe ich ja noch, aber bei dem Relativpronomen "quam" kann ich nicht folgen.
Müsste es nicht heißen:
"a quantum" - von wieviel
"in quo" - auf dem (er liegt)
"ex quo" - aus dem (er trinkt)
Als direkte Frage würde man doch auch nicht sagen:
Quam perlucido poculo bibet? - Aus wie wertvollem Becher trinkt er?
Oder doch?
Und welcher Ablativ liegt bei "aus einem Becher" vor? Ablativus Seperationis?
Und was kann man hier zu sagen?
pretioso iucumbat lecto - wertvoll liegt Bett
perlucido poculo bibat - wertvoll Becher trinkt
Ist das ein sprachliches Mittel? Warum setzt Seneca nicht auch "iucumbat" ans Ende?