Iamque novum delectat iter positoque timore
Icarus audaci fortius arte volat, ...
cum puer – incautis nimium temerarius annis –
altius egit iter deseruitque patrem.
Vincla labant et cera deo propiore liquescit,
nec tenues ventos bracchia mota tenent. ...
Tabuerant cerae. Nudos quatit ille lacertos,
et trepidat nec, quo sustineatur, habet.
Decidit atque cadens « pater, o pater, auferor ! » inquit,
clauserunt virides ora loquentis aquae.
At pater infelix, nec iam pater, « Icare ! » clamatl,
“Icare”, clamat, “ubi es, quoque sub axe volas?” –