Welche Fabel von Pheadrus könnte drankommen?

2 Antworten

"Vulpes et uva" (Der Fuchs und die Trauben): In dieser Fabel geht es um einen Fuchs, der versucht, Trauben von einem hohen Weinstock zu erreichen, aber es nicht schafft und dann behauptet, sie seien sowieso sauer.

"Canis et umbra" (Der Hund und sein Schatten): Ein Hund trägt einen Knochen im Maul und sieht im Wasser sein eigenes Spiegelbild. Er versucht, nach dem "anderen" Knochen zu schnappen und verliert dabei seinen eigenen.

"Aquila et vulpes" (Der Adler und der Fuchs): Diese Fabel handelt von einem Adler und einem Fuchs, die sich gegenseitig täuschen. Sie zeigt, wie der Schwächere durch List gewinnen kann.

Hallo,

wenn du nur die Anzahl der Wörter (zwischen 60 und 80) genannt bekommen hast, kommen da viele Fabeln in Frage ...

Aber hier ein paar Vorschläge für oft gelesene Fabeln, die auch gut geeignet als Arbeitstexte sind. Für besonders wahrscheinlich halte ich die ersten fünf Fabeln!

1, VIII. Lupus et Gruis (68 Wörter)

Qui pretium meriti ab improbis desiderat,

bis peccat: primum quoniam indignos adiuvat,

impune abire deinde quia iam non potest.

Os devoratum fauce cum haereret lupi,

magno dolore victus coepit singulos

inlicere pretio ut illud extraherent malum.

Tandem persuasa est iureiurando gruis,

gulae quae credens colli longitudinem

periculosam fecit medicinam lupo.

Pro quo cum pactum flagitaret praemium,

'Ingrata es' inquit 'ore quae nostro caput

incolume abstuleris et mercedem postules'.

1, XIII. Vulpes et Corvus (72 Wörter)

Quae se laudari gaudent verbis subdolis,

serae dant poenas turpi paenitentia.

Cum de fenestra corvus raptum caseum

comesse vellet, celsa residens arbore,

vulpes invidit, deinde sic coepit loqui:

'O qui tuarum, corve, pinnarum est nitor!

Quantum decoris corpore et vultu geris!

Si vocem haberes, nulla prior ales foret'.

At ille, dum etiam vocem vult ostendere,

lato ore emisit caseum; quem celeriter

dolosa vulpes avidis rapuit dentibus.

Tum demum ingemuit corvi deceptus stupor.

1, XXI. Leo Senex, Aper, Taurus et Asinus (66 Wörter)

Quicumque amisit dignitatem pristinam,

ignavis etiam iocus est in casu gravi.

Defectus annis et desertus viribus

leo cum iaceret spiritum extremum trahens,

aper fulmineis spumans venit dentibus,

et vindicavit ictu veterem iniuriam.

Infestis taurus mox confodit cornibus

hostile corpus. Asinus, ut vidit ferum

impune laedi, calcibus frontem extudit.

At ille exspirans 'Fortis indigne tuli

mihi insultare: Te, Naturae dedecus,

quod ferre certe cogor bis videor mori'.

1, XXVI. Vulpes et Ciconia (68 Wörter)

Nulli nocendum: si quis vero laeserit,

multandum simili iure fabella admonet.

Ad cenam vulpes dicitur ciconiam

prior invitasse, et liquidam in patulo marmore

posuisse sorbitionem, quam nullo modo

gustare esuriens potuerit ciconia.

Quae, vulpem cum revocasset, intrito cibo

plenam lagonam posuit; huic rostrum inserens

satiatur ipsa et torquet convivam fame.

Quae cum lagonae collum frustra lamberet,

peregrinam sic locutam volucrem accepimus:

'Sua quisque exempla debet aequo animo pati'.

4, IX. Vulpis et Caper (66 Wörter)

Homo in periclum simul ac venit callidus,

reperire effugium quaerit alterius malo.

Cum decidisset vulpes in puteum inscia

et altiore clauderetur margine,

devenit hircus sitiens in eundem locum.

Simul rogavit, esset an dulcis liquor

et copiosus, illa fraudem moliens:

"Descende, amice; tanta bonitas est aquae,

voluptas ut satiari non possit mea."

Immisit se barbatus. Tum vulpecula

evasit puteo, nixa celsis cornibus,

hircumque clauso liquit haerentem vado.

1, XXVIII. Vulpes et Aquila (64 Wörter)

Quamvis sublimes debent humiles metuere,

vindicta docili quia patet sollertiae.

Vulpinos catulos aquila quondam sustulit,

nidoque posuit pullis escam ut carperent.

Hanc persecuta mater orare incipit,

ne tantum miserae luctum importaret sibi.

Contempsit illa, tuta quippe ipso loco.

Vulpes ab ara rapuit ardentem facem,

totamque flammis arborem circumdedit,

hosti dolorem damno miscens sanguinis.

Aquila, ut periclo mortis eriperet suos,

incolumes natos supplex vulpi reddidit.

1, XXXI. Milvus et Columbae (77 Wörter)

Qui se committit homini tutandum improbo,

auxilia dum requirit, exitium invenit.

Columbae saepe cum fugissent milvum,

et celeritate pinnae vitassent necem,

consilium raptor vertit ad fallaciam,

et genus inerme tali decepit dolo:

'Quare sollicitum potius aevum ducitis

quam regem me creatis icto foedere,

qui vos ab omni tutas praestem iniuria?'

Illae credentes tradunt sese miluo.

Qui regnum adeptus coepit vesci singulas,

et exercere imperium saevis unguibus.

Tunc de reliquis una 'Merito plectimur,

huic spiritum praedoni quae commisimus'.

3, VI. Musca et Mula (68 Wörter)

Musca in temone sedit et mulam increpans

"Quam tarda es" inquit "non vis citius progredi?

Vide ne dolone collum conpungam tibi."

Respondit illa: "Verbis non moveor tuis;

sed istum timeo sella qui prima sedens

cursum flagello temperat lento meum,

et ora frenis continet spumantibus.

quapropter aufer frivolam insolentiam;

nam et ubi tricandum et ubi sit currendum scio."

Hac derideri fabula merito potest

qui sine virtute vanas exercet minas.

LG